Last Updated on September 6, 2022
นิทานอีสป ชาวนากับนกกระเรียน
ณ ทุ่งนาแห่งหนึ่ง มีนกกระเรียนฝูงหนึ่ง พวกมันมองเห็นชาวนากำลังไถนาอยู่ในทุ่งนาที่กว้างใหญ่ เมื่อชาวนาไถนาเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกนกกระเรียนก็เฝ้ามองดูชาวนาหว่านเมล็ดพันธุ์ลงไปในนาอย่างอดทน มันคิดในใจว่านี่ล่ะคืออาหารของพวกมัน
และในทันทีที่ชาวนาได้หว่านเมล็ดพันธุ์เสร็จเรียบร้อยแล้วและได้เดินทางกลับบ้านเพื่อพักผ่อน พวกนกกระเรียนก็รีบบินพุ่งลงมาในทุ่งนาอย่างทันทีทันใด และพวกมันก็จิกกินเมล็ดพืชอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
เป็นที่แน่นอนว่าชาวนาย่อมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ชาวนารู้สันดานของพวกนกกระเรียนดี เพราะเขาเคยมีประสบการณ์กับนกพวกนี้มาก่อน ชาวนาจึงได้รีบวิ่งกลับไปที่ทุ่งนาอย่างรวดเร็วพร้อมด้วยหนังสติ๊กในมือของเขา แต่ทว่าเขาไม่ได้พกก้อนหินมาด้วย เขาแค่ต้องการมาขู่พวกนกกระเรียนด้วยการกวัดแกว่งหนังสติ๊ก และร้องตะโกนดังๆ เพื่อไล่พวกมันไปเท่านั้นเอง
ในครั้งแรก พวกนกกระเรียนได้บินเตลิดหนีไปอย่างขวัญกระเจิงด้วยความกลัว แต่ไม่นานนัก เมื่อพวกมันเห็นว่าไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้น และไม่มีพวกของมันที่ได้รับบาดเจ็บเลย อีกทั้งพวกมันไม่ได้ยินเสียงก้อนหินหวีดหวิวในอากาศจากหนังสติ๊ก พวกมันเลยรู้ว่าสิ่งที่ชาวนาทำไม่มีทางที่จะทำอันตรายกับพวกมันได้ และพวกนกกระเรียนก็ได้เลิกใส่ใจชาวนาในที่สุด
และในครั้งต่อมา พวกนกกระเรียนก็พากันมากินเมล็ดพันธุ์ที่ชาวนาหว่านไว้อีกแล้ว ชาวนาเห็นว่าในครั้งนี้เขาคงต้องใช้มาตรการอื่น อย่างน้อยก็เพื่อที่เขาจะรักษาเมล็ดพันธุ์ของเขาเอาไว้ได้บ้าง ดังนั้นเขาจึงได้บรรจุก้อนหินในหนังสติ๊กแล้วยิงออกไป เขาสามารถกำจัดนกกระเรียนได้หลายตัว วิธีการนี้มันได้ผลตามที่ชาวนาต้องการ เพราะหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา พวกนกกระเรียนก็ไม่เคยย่างกรายเข้ามาในทุ่งนาของเขาอีกเลย
The Farmer and the Cranes
Some Cranes saw a farmer plowing a large field. When the work of plowing was done, they patiently watched him sow the seed. It was their feast, they thought.
So, as soon as the Farmer had finished planting and had gone home, down they flew to the field and began to eat as fast as they could.
The Farmer, of course, knew the Cranes and their ways. He had had experience with such birds before. He soon returned to the field with a sling. But he did not bring any stones with him. He expected to scare the Cranes just by swinging the sling in the air, and shouting loudly at them.
At first, the Cranes flew away in great terror. But they soon began to see that none of them ever got hurt. They did not even hear the noise of stones whizzing through the air, and as for words, they would kill nobody. At last, they paid no attention whatever to the Farmer.
The Farmer saw that he would have to take other measures. He wanted to save at least some of his grain. So he loaded his sling with stones and killed several of the Cranes. This had the effect the Farmer wanted, for from that day the Cranes visited his field no more.
คติสอนใจ นิทานอีสป ชาวนากับนกกระเรียน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
Bluff and threatening words are of little value with rascals. Bluff is no proof that hard fists are lacking.
“การเกทับและข่มขู่ด้วยวาจา แทบไม่มีค่าอันใดสำหรับอันธพาล การเกทับก็ไม่แน่ว่าจะไม่มีหมัดหนักตามมาเสมอไป”
🔻🔻ติดตามเรา🔻🔻
– Shopee: https://shopee.co.th/rinrinworld
– Website: https://www.rinrinworld.com/
– TikTok: https://www.tiktok.com/@nitan.sanook/
– Youtube: นิทาน แสนสนุก
