Last Updated on August 27, 2022
นิทานอีสป ลูกหมูสามตัว The three little pigs
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีแม่หมูอาศัยอยู่กับลูกหมูสามตัวซึ่งเป็นพี่น้องกัน ลูกหมูซึ่งเป็นพี่คนโต ปกติมักมีนิสัยเกียจคร้าน ชอบแอบไปหลับตลอดเวลา ลูกหมูตัวที่สองเป็นลูกหมูกินจุจอมตะกละ และไม่ชอบทำงาน มักชอบแอบมาหาของกินตลอด ส่วนลูกหมูน้องเล็กนั้นมีนิสัยขยันขันแข็ง เอาการเอางานเป็นอย่างมาก
เมื่อลูกหมูมีอายุมากพอสมควรแล้ว แม่หมูจึงบอกให้ลูกหมูสามตัวแยกย้ายกันออกไปสร้างบ้านเป็นของตัวเอง ลูกหมูทั้งสามจึงต้องเดินทางออกจากบ้าน มาบริเวณชายป่าแห่งหนึ่งเพื่อทำการสร้างบ้าน ตั้งรกรากใหม่เป็นของตนเอง
ลูกหมูพี่ใหญ่ซื้อฟางไปสร้างบ้าน เนื่องด้วยฟางนั้นเบาขนย้ายง่าย ไม่หนัก ไม่เหนื่อยด้วย ลูกหมูตัวที่สองซื้อไม้มาสร้างบ้าน ตอกตะปูไม่กี่ทีก็ได้บ้านไว้อยู่อาศัยลบแดดหลบฝนได้ดี ส่วนน้องคนสุดท้องนั้นซื้ออิฐมาสร้างบ้าน พี่ชายทั้งสองรู้เข้าจึงหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า
“น้องเล็กเอ๋ย ทำไมเจ้าช่างโง่อย่างนี้ เจ้าเลือกซื้ออิฐมาสร้างบ้าน กว่าจะแบกไปมา กว่าจะสร้างบ้านเสร็จก็ใช้เวลามากโขเลยนะ”
น้องเล็กตอบว่า “ท่านพี่ทั้งสอง ข้าอยากได้บ้างที่แข็งแรงอยู่ได้นานๆ ซึ่งบ้านอิฐนั้นตอบโจทย์กว่า เพราะมันแข็งแรงทนทาน ทนแดดทนฝนและลมพายุต่างๆ ได้ดี ข้ากลับเป็นห่วงพวกท่านว่าใช้ฟางกับเศษไม้มาสร้างบ้าน มันดูไม่ค่อยปลอดภัยนะครับ”
หลังจบการสนทนา ลูกหมูทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับ ลูกหมูตัวที่หนึ่งพี่ใหญ่ เนื่องจากสร้างบ้านด้วยฟาง จึงใช้เวลาไม่นานนัก บ้านฟางของเขาก็สร้างสำเร็จเป็นตัวแรก ลูกหมูตัวที่สองพี่คนรอง ก็ใช้เวลาไม่นานเช่นกัน บ้านไม้ของเขาก็สำเร็จ ทั้งคู่ชวนกันไปดูบ้านของน้องเล็กว่าเป็นอย่างไรว่า กลับพบว่า บ้านยังสร้างไม่เสร็จเลย เนื่องจากลูกหมูคนสุดท้องนี้ค่อยๆ ก่ออิฐทีละก่อน ทีละก่อน กว่าจะเสร็จก็คงอีกหลายวัน เพราะเขาอยากได้บ้านที่แข็งแรงปลอดภัยนั่นเอง จนในที่สุดเขาก็สร้างบ้านอิฐได้สำเร็จ
อยู่มาวันหนึ่ง มีหมาป่าหิวโซเดินทางผ่านมา และพบว่ามีลูกหมูสามตัวอาศัยอยู่ใกล้ชายป่า มันจึงมาซุ่มจับตาดู และหวังจะจับลูกหมูทั้งสามตัวมาเป็นอาหาร
เจ้าหมาป่าไปที่บ้านฟางของหมูตัวที่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ออกมาให้ข้ากินเดี๋ยวนี้นะเจ้าหมูอ้วน ไม่เช่นนั้นข้าจะเป่าบ้านเจ้าให้พังไปเลย”
ลูกหมูตัวที่หนึ่ง ตอบกลับว่า “ไม่มีทางซะหรอก ข้าจะไม่เปิดประตูให้แก ไปให้พ้นซะ”
เมื่อลูกหมูพี่ใหญ่ไม่ยอมออกมาจากบ้าน เจ้าหมาป่าจึงพ่นลมสุดกำลังเป่าบ้านฟางจนพังพินาศ ลูกหมูตัวที่หนึ่งจึงรีบหนีไปหาน้องคนกลางที่สร้างบ้านด้วยเศษไม้ เจ้าหมาป่าไม่รีรอ รีบตามไปในทันที
เจ้าหมาป่าพูดว่า “ออกมาซะดีๆ เจ้าพวกหมูอ้วน ข้าไม่ปล่อยให้พวกเจ้าหนีไปได้หรอก ฮ่าๆๆ”
ลูกหมูทั้งสอง ตอบว่า “พวกเราไม่มีวันเปิดประตูให้แกหรอก ไปให้พ้นซะเจ้าหมาป่าใจร้าย”
หมาป่าตอบว่า “หึหึ เจ้าคิดว่าบ้านไม้นี้จะช่วยเจ้าให้รอดพ้นจากข้าได้หรอ แค่ข้ากระโดดกระแทกประตูไม่กี่ที มันก็พังแล้ว เจ้าหนีข้าไม่พ้นหรอก ฮ่าๆๆ”
เจ้าหมาป่าไม่รอช้า รีบกระโจนเข้าไปกระแทกประตู ไม่กี่ครั้งเท่านั้น มันก็สามารถพังประตูเข้ามาได้ เจ้าลูกหมูทั้งสองจึงรีบหนึออกทางประตูหลังบ้าน และวิ่งตรงไปขอความช่วยเหลือจากน้องเล็กในทันที
เจ้าหมาป่าตามมาถึงบ้านอิฐของน้องเล็ก แล้วพูดขึ้นว่า “ทำเอาข้าเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย วิ่งตามพวกเจ้าไปมา ออกมาให้ข้ากินซะดีๆ เจ้าพวกหมูอ้วน”
ลูกหมูน้องเล็ก ตะโกนขึ้นว่า “กลับไปซะเจ้าหมาป่า เจ้าไม่มีวันพังบ้านอิฐหลังนี้ของข้าได้หรอก”
เจ้าหมาป่าตอบว่า “หึหึ ได้ ได้ มาดูกัน ข้าจะเป่าทำลายบ้านนี้ให้พังไปเลย”
เจ้าหมาป่าทั้งเป่าลมแรงใส่บ้านอิฐ ทั้งกระโดดกระแทกบ้าน ต่างๆ นานา แต่บ้านอิฐก็ไม่ยอมพัง ด้วยความแข็งแรงของบ้านอิฐ เจ้าหมาป่าจึงเจ็บตัวเสียเองแล้วเป็นลม สลบไป ลูกหมูทั้งสามตัวจึงปลอดภัยในบ้านอิฐของน้องเล็ก และตกลงกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้ชั่วคราว
แต่เจ้าหมาป่ายังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เมื่อพักฟื้นอาการเรียร้อยแล้ว มันก็เริ่มวางแผนชั่วร้ายต่อ มันเอาบันไดยาวๆ มาพาดลงที่บ้านอิฐของพวกลูกหมู แล้วปีนขึ้นไปบนหลังคา มันตั้งใจจะเข้าไปในบ้านผ่านปล่องไฟบนหลังคานั่นเอง มันคิดในใจว่า “ฮ่าๆๆ พวกแกเสร็จชั้นแน่ เจ้าลูกหมูทั้งสาม”
เมื่อลูกหมูทั้งสามตัวเห็นเจ้าหมาป่ากำลังปีนขึ้นไปบนหลังคา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีเลยว่า มันพยายามจะปีนลงมาทางปล่องไฟอย่างแน่นอน น้องเล็กจึงรีบตะโกนบอกพี่คนโตว่า “พี่หมู รีบจุดไฟที่เตาผิงเร็วเข้า” เมื่อเจ้าหมาป่าปีนลงมาจากปล่องไฟ มันก็ถูกความร้อนจากไฟที่เตาผิงทำให้บาดเจ็บสาหัส และหนีเข้าป่าไปไม่กลับมาอีกเลย
ในที่สุดลูกหมูสามตัวก็รอดพ้นจากเงื้อมือเจ้าหมาป่าได้สำเร็จ ลูกหมูตัวที่หนึ่งและตัวที่สองต่างก็ขอบคุณลูกหมูน้องเล็กเป็นอันมากที่ได้ช่วยเหลือให้พวกเขาปลอดภัยจากเจ้าหมาป่า และยอมรับว่า บ้านอิฐของน้องเล็กนั้น แข็งแรงปลอดภัยมากจริงๆ และพวกเขาเข้าใจแล้วว่า “ความมักง่ายและความขี้เกียจ อาจจะนำภัยอันตรายมาให้อย่างคาดไม่ถึง” พวกเขาต่างกลับตัวกลับใจ ขยันขันแข็งทำงาน สร้างบ้านใหญ่ที่มั่นคงแข็งแรงได้สำเร็จ ฝ่ายแม่หมูแวะมาเยี่ยมเยียนลูกๆ เห็นพวกหมูอยู่รอดปลอดภัย มีบ้านพักที่แข็งแรง ก็พลอยมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง และหมูทุกตัวก็อยู่อาศัยพึ่งพากันอย่างมีความสุขตลอดมา
คติสอนใจ นิทานอีสป ลูกหมูสามตัว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความเกียจคร้านและความมักง่ายทำให้เราสบายได้ก็จริง แต่ก็อาจนำภัยอันตราย นำความทุกข์มาสู่ตัวเราได้อย่างคาดไม่ถึง เราจึงควรเป็นคนที่ขยันขันแข็งจึงจะดีที่สุด
🔻🔻ติดตามเรา🔻🔻
– Shopee: https://shopee.co.th/rinrinworld
– Facebook: https://www.facebook.com/rinrinworldshop/
– Website: https://www.rinrinworld.com/
