Last Updated on September 21, 2022
นิทานอีสป นกฮูกกับตั๊กแตน
กาลครั้งหนึ่ง มีนกฮูกอาศัยอยู่ในป่า มันคุ้นเคยกับการหาอาหารในตอนกลางคืน และนอนพักผ่อนในตอนกลางวัน แต่ทว่าในตอนกลางวัน เจ้านกฮูกกำลังถูกรบกวนการพักผ่อนอย่างหนักหน่วงจากเสียงของตั๊กแตน เจ้านกฮูกพยายามอ้อนวอนขอให้ตั๊กแตนหยุดส่งเสียงร้อง แต่เจ้าตั๊กแตนก็ปฏิเสธไม่ยอมทำตามคำร้องขอ ไม่ว่าเจ้านกฮูกจะขอร้องมากเท่าไหร่ เจ้าตั๊กแตนกลับยิ่งส่งเรียงร้องดังขึ้น ดังขึ้น ดังมากขึ้นเรื่อยๆ
นกฮูกพอจะเห็นภาพว่าตนเองนั้นไม่อาจจะแก้ไขอะไรได้ และคำพูดของมันเองก็ถูกเจ้าตั๊กแตนปฏิเสธทุกครั้งไป นกฮูกจึงคิดวิธีที่จะจัดการกับเจ้าตั๊กแตนได้ด้วยอุบายอย่างหนึ่ง
เจ้านกฮูกพูดกับตั๊กแตนว่า “ในเมื่อข้านอนไม่หลับเพราะเสียงร้องของเจ้า แต่เชื่อข้าเถอะว่ามันช่างไพเราะจับใจประดุจเสียงพิณจากสรวงสวรรค์”
ตั๊กแตนตอบว่า “เจ้าพูดจริงรึ”
นกฮูกตอบ “ก็จริงน่ะสิ และข้าก็หาความสุขด้วยการไปกินน้ำหวานแสนอร่อยของเกสรดอกไม้ที่เทพพาลลัสประทานให้ข้าด้วยเมื่อเร็วๆ นี้ ถ้าเจ้าอยากกิน ก็ตามข้ามาสิ เราจะได้ไปกินน้ำหวานด้วยกัน”
เจ้าตั๊กแตนหลงเชื่อคำพูดของเจ้านกฮูก มันกำลังหิวน้ำอยู่พอดี และดีใจที่ได้รับคำชมเรื่องเสียงอันไพเราะของมัน มันไม่รีรอ รีบโผกระโจนตามนกฮูกไปทันที เจ้านกฮูกเมื่อเห็นตั๊กแตนกระโจนขึ้นมา มันก็รีบพุ่งออกจากโรงเพื่อจับตัวตั๊กแตน และกินมันเข้าไปในทันที
The Owl and the grasshopper
The Owl always takes her sleep during the day. Then after sundown, when the rosy light fades from the sky and the shadows rise slowly through the wood, out she comes ruffling and blinking from the old hollow tree. Now her weird “hoo-hoo-hoo-oo-oo” echoes through the quiet wood, and she begins her hunt for the bugs and beetles, frogs, and mice she likes so well to eat.
Now there was a certain old Owl who had become very cross and hard to please as she grew older, especially if anything disturbed her daily slumbers. One warm summer afternoon as she dozed away in her den in the old oak tree, a Grasshopper nearby began a joyous but very raspy song. Out popped the old Owl’s head from the opening in the tree that served her both for the door and for the window.
“Get away from here, sir,” she said to the Grasshopper. “Have you no manners? You should at least respect my age and leave me to sleep in quiet!”
But the Grasshopper answered saucily that he had as much right to his place in the sun as the Owl had to her place in the old oak. Then he struck up a louder and still more rasping tune.
The wise old Owl knew quite well that it would do no good to argue with the Grasshopper, nor with anybody else for that matter. Besides, her eyes were not sharp enough by day to permit her to punish the Grasshopper as he deserved. So she laid aside all hard words and spoke very kindly to him.
“Well sir,” she said, “if I must stay awake, I am going to settle right down to enjoy your singing. Now that I think of it, I have a wonderful wine here, sent me from Olympus, of which I am told Apollo drinks before he sings to the high gods. Please come up and taste this delicious drink with me. I know it will make you sing like Apollo himself.”
The Owl’s flattering words took in the foolish Grasshopper. Up he jumped to the Owl’s den, but as soon as he was near enough so the old Owl could see him clearly, she pounced upon him and ate him up.
คติสอนใจ นิทานอีสป นกฮูกกับตั๊กแตน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
Flattery is not a proof of true admiration. Do not let flattery throw you off your guard against an enemy.
“การขอร้องอย่างสุภาพอาจไม่สามารถใช้ได้กับคนพาล”
🔻🔻ติดตามเรา🔻🔻
– Shopee: https://shopee.co.th/rinrinworld
– Website: https://www.rinrinworld.com/
– TikTok: https://www.tiktok.com/@nitan.sanook/
– Youtube: นิทาน แสนสนุก
