Last Updated on August 31, 2022
นิทานอีสป เทพารักษ์กับคนตัดไม้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายตัดไม้ผู้ยากจนคนหนึ่ง ทุกๆ วัน เจาจะเข้าไปในป่าเพื่อตัดไม้ และขายไม้ที่ตัดได้ให้กับคนในหมู่บ้าน แต่เงินที่ได้จากการขายไม้มีเพียงน้อยนิดเท่านั้น
วันหนึ่งขณะที่เขากำลังตัดไม้อยู่นั้น ขวานที่เขาใช้ตัดไม้เกิดพลัดตกลงไปในแม่น้ำและ เขาไม่สามารถเก็บมันขึ้นมาได้ เขาจึงร้องตะโกนออกมาว่า “ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
แต่ก็ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องนั้นและเข้ามาช่วย
ทันใดนั้นเด็กผู้ชายตัวน้อยมีปีกก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายผู้นี้ เขาคือเทพเมอคิวรี่
พระเจ้าได้ส่งเทพเมอคิวรี่เพื่อมาช่วยชายตัดไม้ผู้ยากจน เมื่อเทพเมอคิวรี่ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นของชายตัดไม้ ท่านจึงกระโดดลงไปในแม่น้ำและงมหาขวานและกลับขึ้นมาพร้อมกับขวานเงิน ในมือ และเอ๋ยถามชายตัดไม้ว่า “ขวานเล่มนี้เป็นของเจ้าใช่ไหม” ชายตัดไม้ตอบว่า “ไม่ใช่ มันไม่ใช่ขวานของฉัน”
จากนั้นเทพเจ้าเมอคิวรี่จึงดำลงไปในแม่น้ำอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้ท่านกลับมาพร้อมกับขวานทองและเอ๋ยถามชายตัดไม้ว่า “ขวานเล่มนี้เป็นของเจ้าใช่ไหม” ชายตัดไม้กล่าวตอบว่า “ไม่ใช่ ขวานของฉันนั้นไม่ใช่ขวานทองหรือขวานเงิน แต่มันเป็นขวานเหล็ก” เมื่อเทพเจ้าเมอคิวรี่ได้ยินเช่นนั้นจึงดำลงไปในแม่น้ำอีกเป็นครั้งที่สาม ครั้งนี้ท่านมาพร้อมกับขวานเหล็ก ชายตัดไม้ดีใจมากเมื่อได้ขวานของเขากลับคืนมา
หลังจากนั้น เทพเจ้าเมอคิวรี่ได้กล่าวกับชายตัดไม้ผู้นี้ว่า “เจ้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์ นี่คือขวานเหล็กของเจ้า และข้าจะมอบขวานทองและขวานเงินให้แก่เจ้าด้วย ”
Mercury and the Woodman
A poor Woodman was cutting down a tree near the edge of a deep pool in the forest. It was late in the day and the Woodman was tired. He had been working since sunrise and his strokes were not so sure as they had been early that morning. Thus it happened that the axe slipped and flew out of his hands into the pool.
The Woodman was in despair. The axe was all he possessed with which to make a living, and he had not money enough to buy a new one. As he stood wringing his hands and weeping, the god Mercury suddenly appeared and asked what the trouble was. The Woodman told what had happened, and straightway the kind Mercury dived into the pool. When he came up again he held a wonderful golden axe.
“Is this your axe?” Mercury asked the Woodman.
“No,” answered the honest Woodman, “that is not my axe.”
Mercury laid the golden axe on the bank and sprang back into the pool. This time he brought up an axe of silver, but the Woodman declared again that his axe was just an ordinary one with a wooden handle.
Mercury dived down for the third time, and when he came up again he had the very axe that had been lost.
The poor Woodman was very glad that his axe had been found and could not thank the kind god enough. Mercury was greatly pleased with the Woodman’s honesty.
“I admire your honesty,” he said, “and as a reward you may have all three axes, the gold and the silver as well as your own.”
The happy Woodman returned to his home with his treasures, and soon the story of his good fortune was known to everybody in the village. Now there were several Woodmen in the village who believed that they could easily win the same good fortune. They hurried out into the woods, one here, one there, and hiding their axes in the bushes, pretended they had lost them. Then they wept and wailed and called on Mercury to help them.
And indeed, Mercury did appear, first to this one, then to that. To each one he showed an axe of gold, and each one eagerly claimed it to be the one he had lost. But Mercury did not give them the golden axe. Oh no! Instead he gave them each a hard whack over the head with it and sent them home. And when they returned next day to look for their own axes, they were nowhere to be found.
คติสอนใจนิทานเทพารักษ์กับคนตัดไม้
Honesty is the best policy.
“ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน”
🔻🔻ติดตามเรา🔻🔻
– Shopee: https://shopee.co.th/rinrinworld
– Facebook: https://www.facebook.com/rinrinworldshop/
– Website: https://www.rinrinworld.com/
