Last Updated on October 25, 2021

ริลัคคุมะ และ คาโอรุ ตอนที่ 3 และ 4 Rilakkuma and Kaoru

ริลัคคุมะ และ คาโอรุ ตอนที่ 3 ฤดูฝน เรื่องของสภาพอากาศที่ฝนตกทั้งวันทำให้จิตใจของคาโอรุหม่นหมอง มีเรื่องภายในจิตใจของเธอที่ไม่สบายใจ ริลัคคุมะเองก็มีเห็ดขึ้นยั้วเยี้ยเต็มไปหมด เขาและเธอจะจัดการมันไปได้อย่างไรนะ

ตอนที่ 4 ดอกไม้ไฟ เรื่องราวในฤดูร้อนที่คาโอรุอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเลือกระหว่างกลับไปช่วยงานที่บ้าน หรืออยู่ทำงานออฟฟิศต่อ ตอนนั้นเองที่เธอไปงานวัดกับพวกริลัคคุมะ และเจ้าพวกหมีและโทริ ก็ทำให้เธอคิดอะไรบางอย่างและตัดสินใจได้

อ่าน..ริลัคคุมะและคาโอรุ ตอนที่ 1 และ 2 กดที่นี่

ตัวละครลิลัคคุมะ กดอ่านที่นี่

ตอนที่ 3 ฤดูฝน Rainy Season เรื่องย่อริลัคคุมะ และ คาโอรุ Rilakkuma and Kaoru

ค่ำคืนในฤดูฝนคืนหนึ่ง โคริลัคคุมะจ้องมองเจ้ากบกระโดดอย่างตั้งใจ คุโอรุถอนหายใจเพราะฝนตกไม่หยุดจิตใจของเธอรู้สึกหม่นหมองเหมือนสภาพอากาศ เสื้อผ้ากองมหึมาที่ยังซักไม่ได้ ริลัคคุมะก็นอนทั้งวัน เธอนึกได้ว่าเธอควรเตรียมรองเท้ากันฝนไว้ แล้วก็หยิบร่มออกไปทำงานที่บริษัท

ตัดมาที่บริษัทของเธอ ในห้องน้ำหญิงมีการสนทนาระหว่างพนักงานเพื่อนสาวของเธอว่า คืนนี้จะมีนัเเดตกลุ่มกัน แต่มีเพื่อนคนหนึ่งไปไม่ได้คนขาดไปหนึ่งคน เธอก็ไล่ลิสสาวๆ ในออฟฟิศแต่ก็ไม่มีใครไปได้จนมาถึง คาโอรุ แต่พวกเธอก็หัวเราะกันอย่างรู้ใจ แล้วบอกไม่ได้หรอก แต่เธอก็เป็นคนดีนะคะ แค่เธอจิงจังเกินไป แล้วก็เดินออกจากห้องในไป ทิ้งให้คาโอรุที่แอบฟังในห้องน้ำโดยบังเอิญถอนหายใจยาว

ที่หอวันนั้นฝนตกหนักมาก ริลัคคุมะที่กำลังนอนอยู่ โคริลัคคุมะที่กำลังแขวนตุ๊กตาไล่ฝน และเจ้าโทริที่กำลังทำความสะอาดอยู่ ทันใดนั้นโทริได้สังเกตเห็นเห็ดอยู่ที่มุมห้อง ห้องคงอับชื้นมากไปแล้วจริงๆ เขารี่เข้าไปทำความสะอาดเห็ดนั้น แต่จู่ๆปรากฏว่าเห็ดได้งอกเพิ่มจำนวนออกมาอย่างมากมาย จนเขาต้องนำถุงขยะมาโกยกำจัดทิ้งซะ แต่ทำยังไงก็ไม่หมด มันขึ้นที่พื้นพรม รอบกรงของเขา ขาโต๊ะ เขาต้องจัดการอย่างเด็ดขาด นั่นคือสเปรกำจัดแมลงแบบมีควัน

เขาเปิดกระป๋องทันทีนั้นมีควันมากมายพุ่งออกมา โคริลัคคุมะ ดึงริลัคคุมะที่กำลังนอนอยู่ให้อพยพ ทั้งสามรีบอพยพออกมาจากห้องอย่างเร่งด่วน แต่ก่อนออกโทริหันมาหัวเราะใส่พวกเห็ดอย่างมีชัย ควันกำจัดยุงนั้นมากมายเสียจนกระทั่ง โทคิโอะที่เดิดผ่านมาคิดว่าห้องของคาโอรุนั้นเกิดไฟไหม้ แต่โทริก็อธิบายให้ฟัง โทคิโอะทำจมูกฟุตฟิต และดมที่เจ้าหมีริลัคคุมะเขาบอกว่า นายเหม็นจัง โคริเข้าไปดมอีกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย

ฝนหยุดตกแล้วเย็นนั้นคาโอรุกลับมาถึงบ้าน ทุกคนวิ่งมาฟ้องเรื่องที่เกิดขึ้นขาดแต่ริลัคคุมะ คาโอรุอุทานว่านี่นอนทั้งวันเลยเหรอ น่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นขี้เกียจคุมะแทน แล้วคาโอรุก็ทำจมูกฟุตฟิตแล้วบอกว่า เขาตัวเหม็นไม่ใช่เหรอ ทุกคนต่างเห็นด้วย เธอสังเกตว่ามีเห็ดงอกที่หางของริลัคคุมะแล้ว ขึ้นมากมายเสียด้วย ทันใดนั้นโคริก็ชี้ให้คาโอรุดูว่า เห็ดนั้นขึ้นมากมายอยู่เต็มห้องไปหมด

คาโอรุหยิบสารานุกรมออกมาดูว่าเห็ดนั้นกินได้มั้ย เธอชี้และดูเหมือนมันจะไม่มีพิษ เลยตัดสินใจตั้งเตาหมูกระทะ โคริลัคคุมะสั่นหัวอย่างไม่เชื่อใจ เมื่อล้อมวงกันกินนั้นทุกคน ริลัคคุมะ โคริลัคคุมะ และโทริ ต่างไม่กล้ากินเห็ด คาโอรุเลยตัดสินใจที่จะลองกินก่อน เธอคีบเห็ดขึ้นมากำลังจะเข้าปาก ตอนนั้นเองก็มีเสียงกบร้อง มันกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง และกินเห็ดเข้าไป จากนั้นมันก็ทำท่าทางแปลกๆ เริ่มจากส่งเสียงร้องที่ประหลาด จากนั้นก็กระโดดแบบเสียสติ และกระโดดออกหน้าต่างไป มันเป็นเห็ดพิษ ทุกคนต่างอึ้งกับภาพตรงหน้าและเลิกกินกันทันที คาโอรุขอโทษที่สะเพร่าที่เกือบจะทำทุกคนแย่

คาโอรุปรับทุกข์ให้ฟังว่า พนักงานรุ่นน้องบอกว่าเธอจริงจังเกินไป พวกเธอก็เลยไม่อยากชวนคาโอรุไปออกเดตกลุ่ม เลยคิดว่าถ้าลองปล่อยตัวตามสบายบ้าง โดยการลองกินเห็ดแปลกๆอาจทำให้เธอเปลี่ยนไป คาโอรุทำหน้าเศร้าและกล่าวคำขอโทษอีกครั้ง ริลัคคุมะเห็นดังนั้นจึงเข้าไปปลอบอย่างเห็นอกเห็นใจ

เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศเริ่มแจ่มใส โคริลัคคุมะเปิดหน้าต่างออกมาแล้วมองไปที่ตุ๊กตาไล่ฝนที่เธอแขวนไว้ คาโอรุเรียกเจ้าหมีขี้เกียจที่กำลังนอนอยู่ให้มาช่วยกันซักผ้า เสร็จแลัวพวกเขาก็ได้พากันออกไปเดินเล่นที่ริมลำธาร คาโอรุเปรยว่า ถ้าฝนตกอีกครั้งเธอจะซื้อร่มคันใหม่ ริลัคคุมะชวนให้ดูรุ้งกินน้ำ ที่พาดผ่านเหนือท้องฟ้า ตอนนี้ท้องฟ้ากลับมาสดใสอีกครั้ง ทุกคนเริ่มกลับมาสดใสอารมณ์ดีเหมือนสภาพอากาศ และเสื้อผ้าก็แห้งแล้วด้วย

ตอนที่ 4 ดอกไม้ไฟ Fireworks เรื่องย่อริลัคคุมะ และ คาโอรุ Rilakkuma and Kaoru

ฤดูร้อน ชายหาด ตีแตงโม ความสนุก การพบรัก… คาโอรุกำลังเลือกไม่ถูก ผู้ชายกล้ามใหญ่สองคนที่กำลังเดินเข้ามา ในมือเขานั้นถือทาโกะยากิและถั่วแระญี่ปุ่น ทันใดนั้นเธอก็ตื่นจากความฝัน เธอพูดกับตัวเองว่าสุดท้ายเธอก็เลือกไม่ได้ พลางมองไปทาง รีลัคคุมะและโคริลัคคุมะที่กำลังนอนสบายอยู่ และก็บ่นกระปอดกระแปดว่า และนี่คือสิ่งที่ฉันมีในชีวิตจริงสินะ พลางถอนหายใจยาว

แม่ของคาโอรุโทรมาบอกให้คาโอรุไปช่วยฟาร์มเชอร์รี่ของพี่ชายที่บ้าน พี่สะใภ้ของเธอมีแนวคิดที่ว่าจะเอาเชอร์รี่ไปทำไวน์ แม่ของคาโอรุเลยบ่นว่า ก่อนที่จะคิดจะทำสิ่งอะไรใหม่ๆ จะต้องรักษาฟาร์มเชอร์รี่ให้ได้ก่อน แล้วก็ถามว่าจริงไหม ส่วนเรื่องเงินเดือนนั่นพี่ชายเสนอให้คาโอรุมากกว่าที่เธอทำกับบริษัทเสียอีก คาโอรุตอบกลับไปว่าเธอก็มีความรับผิดชอบของเธออยู่ จะลาออกโดยไม่คิดอะไรไม่ได้ แม่ตอบกลับมาว่า บริษัทใหญ่ขนาดนั้น คาโอรุคงเป็นได้แค่มด ทำงานหนักอย่างไรไม่มีวันได้เลื่อนขั้น ขอให้ลองไปคิดดูใหม่ เธอตกอยู่ในสภาพที่เลือกไม่ถูกอีกครั้ง

อากาศร้อนมากโทริเปิดแอร์ในห้องอย่างเย็นฉ่ำ พวกเขานั้นกำลังจะออกไปเที่ยวงานวัดกัน คาโอรุกำลังลังเลกับเสื้อผ้าหน้าผมเครื่องประดับที่จะใส่ออกไปงาน ริลัคคุมะเห็นดังนั้นจึงเดินเข้าไปช่วยเลือกให้ คาโอรุหยิบ ผ้าคาดเอวและดอกไม้ สีเหลืองและสีแดง มาให้ริลัคคุมะเลือกเขาเลือกสีเหลือง คาโอรุตอบสวนกลับไปทันทีว่า ดีล่ะงั้นฉันใส่สีแดง ริลัคคุมะก็ถึงกับทำหน้าตาเซ็งๆ

ที่งานวัดเสียงกลองและดนตรีดังมาเป็นระยะ ริลัคคุมะสังเกตเห็นสิ่งหนึ่งเลยชี้ให้คาโอรุดู พอมองไปมันคือร้านขายดังโงะของโปรดของเขานั่นเอง ริลัคคุมะรีบวิ่งไปสั่งอย่างไม่ต้องลังเลใจ คาโอรุบอกว่าตรงนั้นมีร้านขายกล้วยเคลือบช๊อกโกแลตนะ แต่คุมะส่ายหัวอย่างไม่สนใจ มาทีร้านช้อนลูกโป่ง โคริลัคคุมะช้อนอย่างตั้งใจ แต่แล้วในที่สุดก็พลาด แต่เจ้าของร้านใจดีหยิบลูกโป่งสองใบขึ้นมา มันมีสีแดงและเหลืองให้โคริเลือก โคริลัคคุมะก็เลือกลูกสีแดงอย่างไม่ลังเล มาถึงร้านน้ำแข็งไส คราวนี้เป็นโทริเลือกบ้าง เขาก็เลือกรสเลม่อนสีเหลืองอย่างไม่ลังเลใขเช่นกัน ถึงคราวที่คาโอรุเลือกแล้วแต่ก็เลือกไม่ได้สักที

กลองตีเป็นสัญญาณอีกครั้ง ตอนนี้ขบวนแห่งานเทศกาลใกล้จะเริ่มแล้ว พวกรีลัคคุมะ โคคิลัคคุมะ และโทริ ก็ได้ขึ้นไปวาดลวดลายการร่ายรำบนเวที โดยมีคาโอรุมองดูอยู่ด้านล่าง เธอคิดว่าดีดังนะ พวกเขารู้ว่าตัวเองชอบอะไร ส่วนเธอนั้นได้แต่ลังเลใจตลอด เธอมากระดกเบียร์เย็นๆริมลำธาร แล้วก็นึกถึงฝันเมื่อคืนว่าผู้ชายหล่อล่ำทั้งสองคนนั้นเดินเข้ามาให้เธอเลือกใหม่ แต่คาโอรุก็ยังตัดสินใจไม่ได้อยู่ดีเธอเลยเลือกทั้งคู่ ลืมตาขึ้นมาก็เห็นเป็นโคริลัคคุมะและโทรินั่นเอง ที่ถือทาโกะยากิและถั่วแระญี่ปุ่น

คาโอรุบอกให้โคริฟังว่าหนุ่มหล่อทั้งสองคนนั้นเสปคเธอทั้งคู่เธอเลือกไม่ถูกเลย เธอพูดต่อไปว่าดีจังเลยนะที่พวกเธอรู้ว่าตัวเองชอบอะไร ต่างจากเธอที่ชอบลังเลและเชื่อคนง่ายๆอีกด้วย ในตอนนั้นเองดอกไม้ไฟในงานเทศกาลได้ถูกจุดขึ้น เขาทั้งหมดนั่งชมดอกไม้ไฟพร้อมกัน ริลัคคุมะนั้นเอาทั้งทาโกะยากิและถั่วแระไปกินทั้งคู่อย่างสบายใจ นั่นทำให้คาโอรุคิดและพูดออกมาว่าถ้าอย่างงั้นฉันไม่เลือกกินทั้งสองอย่างได้ไหม ริลัคคุมะพยักหน้าตอบเป็นนัยว่าได้แน่นอน จากนั้นคาโอรุก็กินทั้งสองอย่างนั้นเข้าไป

คาโอรุกลับมาทำงานที่บริษัท ถึงแม้ว่างานจะหนักและหัวหน้าจะวั่งงานเพิ่มก็ตาม เธอก็ไม่ลังเลที่จะรับปาก เธอพูดกับตัวเองว่า บางทีฉันอาจจะมีความหมายก็ได้ ตอนนั้นหนุ่มพนักงานส่งของก็เข้ามาขอให้มาเซ็นต์ชื่อรับของ คาโอรุรีบวิ่งไปรับ ทันใดนั้นเธอได้ปิ๊งพ่อหนุ่มพนักงานส่งของคนนั้นเสียแล้ว เธอถึงกับยืนอึ้งไปสักพัก แล้วก็พูดกับตัวเองว่า ฉันมีความหมายจริงๆด้วย เธอเลือกได้แล้วว่าเธอจะทำงานเป็นพนักงานบริษัทต่อไป